I did it! Ik heb mijn lief verteld dat ik het niet zo naar mijn zin heb op dit eiland. En dat ik graag eens ergens anders heen wil. Guess what? Hij ook! Het eiland voelde voor hem lang als zijn tweede thuis, omdat zijn moeder hier woonde. Dat voelt hij nu niet meer. Volgend jaar Italië lijkt hem ook fijn.
Ook vertelde ik mijn schoonzusje dat ik het te druk vindt om haar elke dag te zien. Snapte ze helemaal. Ze bood ook aan dat de kinderen kwamen logeren bij haar zodat wij even lekker samen konden zijn. Dus dat deden we! Zij blij, kids blij en mama (en papa ook) blij! We gingen heerlijk samen uit eten, dronken wijn, speelden nog een spelletje op ons terras met nog meer wijn, hadden een fijne nacht (al die wijn hè), sliepen uit, gingen uitgebreid aan het strand ontbijten, winkelden door de hoofdstraat terug een genoten nog een paar uurtjes van in stilte met een boek bij het zwembad liggen. In de namiddag haalden we de kids weer op en bleven nog bij mijn schoonzus en zwager barbecueën aan hun zwembad..
En ineens was ik ontspannen en vond ik het weer fijn. Ik had gewoon even rust nodig. Nu ik dat eindelijk had uitgesproken werd het toch een fijne vakantie. Elke namiddag nam papa de kinderen mee voor een siësta en bleef ik nog bij het zwembad om te lezen voor mijn broodnodige me-time in mijn eentje. Want zonder dat, raak ik overprikkeld en dat is voor niemand leuk. En vakantie moet voor iedereen leuk zijn. Ook voor mama’s..
Emotioneel Mentaal
