Vandaag heb ik een nieuw dieptepunt bereikt. Ik heb twee afspraken gemaakt op één dag en omdat dat teveel voor me is, zit ik rond het middaguur al aan de wijn.
Vandaag heb ik een twindate. Een twindate? Ja, een twindate. Via de Facebookgroep voor tweelingmoeders waar ik lid van ben, heb ik met een stuk of acht andere tweelingmoeders uit de regio en hun tweelingen afgesproken bij een binnenspeeltuin in de buurt. Ik begin de dag al gestrest. Het is altijd een uitdaging om mezelf en twee kinderen op tijd klaar te hebben om ergens op tijd te zijn. Daarop is vandaag zeker geen uitzondering. Rond 11:00 uur kom ik dan ook gestrest aan bij de binnenspeeltuin. In het begin is het een beetje onwennig want we kennen elkaar allemaal niet. Het leek me leuk om hiernaartoe te gaan om ervaringen uit te wisselen met andere tweelingmoeders. Lekker met elkaar klagen over hoe zwaar het tweelingmoederschap wel niet is. Nou, van kletsen komt weinig terecht want zowel ik als de andere moeders zijn vooral druk met achter de kinderen aan rennen. Ach, zo zie ik ook dat anderen het inderdaad ook zwaar hebben. Ik ben niet de enige. Dat is wel een geruststelling.
Te vroeg voor patat
Na ongeveer anderhalf uur raak ik weer in de stress. Ik heb om 14:00 uur een afspraak op het consultatiebureau en wil ik nog rustig thuis kunnen lunchen dan moet ik wel gaan. Om me heen zie ik moeders en kinderen al aan de patat zitten maar dat vind ik echt nog te vroeg. Bovendien wil ik dat ze gewoon gezond brood eten. Dus maak ik het mezelf moeilijk en probeer de kinderen die net lekker aan het spelen zijn, mee te krijgen en ze hun jassen en schoenen aan te doen. Eenmaal in de auto kan ik weer opgelucht ademhalen. Dat is toch weer gelukt!
Ik heb wijn nodig
Eenmaal thuis is het erg krap om nog rustig te eten en even bij te komen. Ik merk dat ik heel moe ben van de drukke ochtend. Waarom moest ik zo nodig toch naar die twindate gaan? Of waarom heb ik die afspraak bij het consultatiebureau niet verzet? Omdat ik dat nou eenmaal niet kan. Ik geef de kinderen een boterham en stuur ze dan nog even naar boven om een filmpje te kijken zodat ik heel even rust heb om bij te komen. Maar helaas kom ik niet tot rust. Ik voel zoveel stress in mijn lijf en zie erg op tegen het bezoek aan het consultatiebureau. Ik moet echt mijn systeem ontspannen maar inmiddels is het ook al tijd om te vertrekken. Een wijntje zou me wel helpen tegen de stress. Daar word ik altijd lekker ontspannen van. Ja! Ik heb wijn nodig! In plaats van de kinderen in de auto te laden, zet ik ze in de wandelwagen. Een grote beker met wijn gaat in de bekerhouder van de wagen. Ik neem een paar grote slokken en wandel dan, al iets minder gestrest, op mijn gemak naar het consultatiebureau. Ik heb een nieuw dieptepunt bereikt… Maar morgen is het weer een nieuwe dag…
