Ik heb een slechte week. Ik heb erge last van mijn rug. Vooral op woensdag is de pijn erg aanwezig. Zou het komen door de yoga? Ik ben begonnen met yoga voor mijn mentale gesteldheid maar ook voor mijn rugpijn. Het lijkt wel alsof de dag na de yoga de pijn erger is. Ik zou dat eens moeten gaan bijhouden of de woensdagen erger zijn dan de andere dagen. Het kan misschien ook wel komen omdat ik vandaag wat veel heb gedaan. Vanmorgen gewinkeld en vanmiddag met de kinderen en vriendlief naar het tuincentrum geweest en daarna nog naar de kerstbomenverkoper geweest om een mooie boom uit te zoeken. Dat is iets te veel geslenter voor iemand met rugproblemen. Maar ja, ik had het nou eenmaal al in mijn hoofd hé…
Om 16:00 uur zette manlief mij en de kinderen thuis af waarna hij de boom, die we gezamenlijk hadden uitgezocht, ging ophalen. De kinderen en ik gingen opruimen om plaats te maken voor de boom en ik zou de kerstversiering vast van zolder halen. Ik had een beeld in mijn hoofd hoe deze middag er verder uit zou zien: Kerstmuziek aan, warme chocolademelk drinken en dan gezellig met z’n allen de boom versieren. Dit jaar zou het me gaan lukken! Vorige jaar zat ik nog midden in mijn therapie en had ik ook deze verwachting. De werkelijkheid ging anders.
Niet volgens verwachting
Maar nu was mijn therapie afgerond en hadden we weer de lekker foute boom die niet helemaal gestyled hoefde te worden dus ik kon mijn perfectionisme loslaten en de kinderen en vriendlief konden gezellig meehelpen versieren… aldus mijn verwachting. Ook dit jaar ging de werkelijkheid weer anders en resulteerde het plaatje in mijn hoofd in ruzie. Dat ging zo:
Ik: met steeds erger wordende pijn in mijn rug snel alles beneden opruimen en alle kerstversiering naar beneden halen.
Ik: stuur de kinderen naar hun kamen met kerstraamstickers om hun raam te versieren.
Vriendlief: komt thuis met zware boom.
Ik: maak nog snel warme chocomel voor de kinderen. Met mini marshmallows en van die leuke rood/wit gestreepte zuurstokken erin.
Vriendlief: zet boom in standaard en vraagt mij te kijken of die recht staat.
Ik: sta net op het punt om de kinderen boven te gaan halen omdat de chocomel klaar is en anders koud wordt. Ik kijk snel naar de boom en roep, onderweg naar boven, dat die goed staat.
Vriendlief wordt boos omdat hij met een zware boom in zijn handen staat en ik niet de moeite neem om even te luisteren naar hem als hij iets vraagt.
Resultaat: ruzie
Vriendlief gaat boos naar boven en de kinderen komen beneden om hun, inmiddels koude, chocomel te drinken. Tot zover mijn poging tot een leuke ontspannen middag. Wie weet lukt het volgend jaar…
De volgende dag heb ik na schooltijd samen met de kinderen alsnog de boom versierd
